GENEVA, 5 Julai — Walaupun semakin ramai individu mengurangkan penggunaan daging mereka atas sebab ekologi, pengeluaran makanan kita malangnya akan terus memberi kesan besar kepada alam sekitar. Walaupun pertumbuhan demografi merupakan halangan yang dihadapi oleh industri makanan dalam mengurangkan jejak karbonnya, pertumbuhan dalam diet berasaskan protein haiwan menambah satu lagi halangan untuk diatasi dalam memenuhi objektif ini, yang penting untuk mengurangkan pemanasan global pada skala planet.
Pada akhir April, Pertubuhan Makanan dan Pertanian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (FAO) menerbitkan apa yang dianggap sebagai analisis paling komprehensif setakat ini mengenai faedah dan risiko mengambil makanan sumber haiwan, dan mengenal pasti daging, telur dan produk tenusu sebagai “penting. sumber nutrien untuk kebanyakan kumpulan yang terdedah.” Sumber nutrien ini dianggap penting dalam diet semasa “peringkat kehidupan utama seperti kehamilan dan penyusuan susu ibu, serta semasa zaman kanak-kanak, remaja dan usia yang lebih tua.” ini dokumen bagaimanapun, tidak mengabaikan kesan alam sekitar makanan ini, memandangkan penternakan ternakan dianggarkan bertanggungjawab untuk 14.5 peratus daripada pelepasan gas rumah hijau.
Sepanjang 20 tahun yang lalu, pelepasan gas rumah hijau berkaitan makanan telah meningkat sebanyak 14 peratus, atau 2 gigaton setara CO2, menurut satu kajian yang diterbitkan dalam jurnal Makanan Alam Semulajadi dan dijalankan bersama oleh Universiti Groningen (Belanda) dan Birmingham (England). Mengambil tempoh antara 2000 dan 2019 sebagai rujukan, para saintis menyatakan bahawa peningkatan dalam penggunaan makanan berasaskan haiwan sebahagian besarnya menjelaskan (sehingga 95 peratus) peningkatan dalam pelepasan CO2 global yang boleh dikaitkan dengan makanan. Walaupun daging lembu sering dipilih sebagai yang paling bermasalah, impak pengeluaran tenusu adalah lebih ketara: daging lembu didapati menyumbang 32 peratus daripada peningkatan pelepasan global yang dikaitkan dengan produk haiwan, manakala jumlahnya lebih tinggi untuk tenusu, iaitu 46 peratus.
Telah ditetapkan bahawa untuk menghentikan pemanasan global, kita perlu mengehadkan penggunaan makanan ini. Sesetengah bahagian dunia kurang mengambil berat berbanding yang lain, tetapi di peringkat global, anjakan besar yang perlu dilakukan oleh masyarakat adalah jauh daripada fait accompli. “Sistem agrifood memacu penggunaan tanah global dan aktiviti pertanian — menyumbang kepada kira-kira satu pertiga daripada gas rumah hijau antropogenik global. Pertumbuhan populasi, pengembangan pengeluaran makanan, dan peningkatan dalam diet berasaskan haiwan berkemungkinan akan meningkatkan lagi pelepasan dan memerah bajet karbon global,” jelas Dr Yuli Shan, pengarang kajian itu, dalam satu kenyataan yang disampaikan oleh Universiti Birmingham . Analisis itu juga menunjukkan bahawa Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu telah menganggarkan bahawa untuk memberi makan kepada 9.1 bilion mulut menjelang 2050, permintaan makanan semasa akan meningkat sebanyak 70 peratus.
Pada masa ini, lima negara sahaja menyumbang lebih 40 peratus daripada pelepasan global yang dikaitkan dengan rantaian bekalan makanan. Pada 2019 China mengeluarkan 2 gigatonne bersamaan karbon yang berkaitan dengan pengeluaran makanan, manakala India menyumbang 1.3 gigatonne, Indonesia untuk 1.1 gigatonne, Brazil untuk 1 gigatonne dan Amerika Syarikat untuk jumlah yang sama. — Studio ETX